Peter van den Breemer Raadslid Wethouder Soest

Gepubliceerd 06-04-2005

Vandaag in Verdwenen Soest een bijzondere foto van Peter van den Breemer alias Peter van Mart. Hij woonde in de Kerkebuurt op de boerderij met de naam “Groteloo”. Peter van den Breemer was een vrome roomse Soester boer die in de plaatselijke politiek van de vorige eeuw een belangrijke rol speelde. Hij was tientallen jaren raadslid, van 1895 tot 1935, van 1914 tot 1918 wethouder en loco-burgemeester van Soest en in 1914 zelfs tijdelijk burgemeester. Hij was verder bode van het Groot Gaesbeecker Gilde van Soest. Ontving in 1930 de bronzen leg-medaille van Soest. Peter van den Breemer was een zeer sociaal ingestelde man , die voor iedereen en goed woord had en de problemen door een envoudige benadering vaak wist op te lossen. Je moest met je vragen wel kort en bondig zijn en vooral niet zeuren. Duurde het gesprek hem te lang dan beeindigde het onderhoud in onvervalst Soesters met: “Nou mot je maor es gaon”, en wie het ook was burgemeester of buur, dan moest je op een andere keer maar eens terugkomen.
Als vroom katholiek kende hij de zeven werken van Barmhartigheid , met o.a. de daklozen herbergen.

Zwervers , landlopers, spiriteszuipers, op zijn Soesters “schoekers” genoemd, die Soest aandeden mochten altijd bij Peter van den Breemer in de hooiberg slapen.
Een wapenfeit van hem dat zeker vermeld moet worden deed zich voor op 17 juni 1933 bij de opening van het Soester Natuurbad. Een grote dag voor Soest. Eindelijk was het nieuwe zwembad , ontworpen door gemeentearchitect J.J.Meurs, klaar , en in het kader van de werkverschaffing hadden ze er iets moois van gemaakt. Een grote menigte had zich die dag verzameld voor de opening. De eerste die het bad uitprobeerde was de nestor van de Raad, Peter van den Breemer. Zonder van de kleedhokjes gebruik te maken ontdeed hij zich van zijn zondagse boerenpak- waaronder tot ieders verbazing een badpak- en plonsde met een ferme sprong in het diepe. Gevolg, grote hilariteit alom en een daverend aplaus!!
Op de foto zien we politicus Peter van den Breemer in zijn nadagen rustig zitten nagenieten op een bankje bij zijn boerederij. In die tijd vroegen ze hem of hij niet een stukje wilde schrijven in een nieuw uit te geven blad.

Aan dat verzoek wilde hij wel voldoen. Het is onderstaand stukje geworden. (januari 1933)
De redaksie he’w me e’vroegen of ik ‘n stukje wou schrieven veur dit nieuwe blad. En nong is ‘t heel makkelijk om dat goed te vingen maor niet om te schrieven. Da’s een vak, dat kan ‘k slecht. Maor ik zal toch probeeren d’er wat van te maoken.. Soest is in de laatste tied bar groot e’worden en heel wat anders dan toe ik in de Raod kwam. Toe zag je hier nog niks. Een paor boerderieën, wat huuzen, ‘n kark en een school en as vanzelf ok een raodhuus. Ville’s ha’j zoo wat helemaol niet, in de kom die toe de karkebuurt was, niks anders dan Middelwijk en Klein Jonkers Hofstede. De grote luu woonde toe meer tegen Baorn an. Nong staot ‘t heele dorp vol huuzen en scholen. Maor jao, dat mot wel as d’er eerst maor 3000 en nong 15000 minschen wonen. En je begriept dat de Raod stark veranderd is. Je was’t vroeger veul gauwer eens, veul minder harrie dan teugenwoordig. Nong kletsen ze een half uur vol en op ‘t end weet je nog maor weinig meer as toe ze begonnen. En waor dient ‘t ok veur. Ik bin nou zelf al zeuven en dartig jaor lid van de raod, bin ‘n paor maol Wethouwer e’weest en ok nog effen loco-burgemeester en ‘t ging toe zonder veul praoten ok best. Nong is ‘t wel waor da’k toe goeie hulp had waor veur ik altied nog dankbaor bin maor nong motten ze ‘t ok veulal nog hebben van de ambtenaoren of de sikkeretaris. En wat za’k zeigen van de minschen teugenwoordig ? Vroeger atten ze niks dan roggebrood mit spek en nong mot ‘t haost allemaol krentebrod met suuker wezen. ‘t Is nong meer een bonk luukse. Maor ik kan d’r toch niks an veranderen, net zomin as an de bult van Soesterberg, die he’k ok nooit weg kunnen kriegen. Ik zal d’r daorom maor uut schieën. Ik wensch de redaksie en heel Soest ‘t beste wat d’r te kriegen is. 

Peter van den Breemer is in 1944 overleden op een leeftijd van 83 jaar. De boerderij Groteloo aan het begin van de Olijkeweg is in de tijd dat zijn achterkleinzoon er woonde in de zomer van 2000 door de bliksem getroffen en afgebrand. De resten liggen er wat verloren bij. Hopelijk wordt alles nog eens in de oude glorie herbouwd.

---

Heeft u aanvullende informatie bij dit artikel, gelieve contact met ons op te nemen

Verdwenen Soest is mede mogelijk gemaakt door