Westeneng II Blieklaan/Eigendomweg

Gepubliceerd 14-02-2001

Vanuit de lucht kijken we kijken we op het voormalige land en erf en de twee boerderijen van de familie Westeneng. Het land was zelfs nog wat groter dan de foto weergeeft. De linker kant van de foto grenst aan de Isaacstraat, trekken we de bovenkant door dan zouden we de Eigendomweg zien. Het pad naar rechts voor de boerderij boven komt uit precies in de hoek Blieklaan/Insingerstraat en de koeien graasden, wat toen het Veen genoemd werd, op de plek waar nu het Harperpad en de Obrechtstraat zijn gelegen. 
Je kon de boerderij bereiken via een pad vanaf de Eigendomsweg en een pad vanaf Den Blieklaan. De nummering van de witte boerderij staat in het adresboek van 1924 vermeld als Schoolstraat 6 en is later Eigendomweg 22 geworden en weer later in 1953 als nummer 112. De nieuwe boerderij staat vanaf het begin als Den Blieklaan 64 te boek. In het witte boerderijtje is Hendrik Westeneng in 1907 begonnen. Het gezin groeide uit naar elf kinderen. Heel begrijpelijk werd het dringen in het huisje, ze konden er niet meer in, daarom werd in 1924 besloten de nieuwe boerderij rechts boven te bouwen. Het witte huisje werd tijdelijk verhuurd en is daarna nog jaren als schuur gebruikt. In 1942 trouwde de jongste dochter Dickie met de Wilde en is het huisje weer bewoonbaar gemaakt. Het gelukkige echtpaar kreeg zeven kinderen, zes jongens en een meisje en zij hebben er gewoond totdat het huisje moest worden verkocht en afgebroken. In de oorlog werden de twee boerderijtjes pas aangesloten op het Soester Electriciteitsnet. Dochter Dickie weet het nog goed. Wij kregen licht terwijl de bommen op Soesterberg vielen.
Hendrik Westeneng was bouw- en veeboer tegelijk dat is op foto goed te zien. Geheel links zien we de korenschoven nog op het veld staan, er is een moestuin en de beide hooibergen zijn als wintervoorraad al tot de nok gevuld. Kennelijk is de foto in het najaar gemaakt. Westeneng had net als veel boeren in Soest speciaal voor hooi een stuk land gehuurd onder Bunschoten. Daar liepen vaak ook de pinken en soms koeien en dan moesten de kinderen naar Bunschoten om te melken. Een keer was Kees voor deze klus aan de beurt. Hij schrok midden in de nacht wakker en dacht dat hij zich had verslapen. Aankleden en snel op de transsportfiets met melkbus voorop richting Bunschoten. Kees werd door de politie aangehouden, wat moest die jongen zo vroeg. Kees zei "onze koeien melken natuurlijk". De politie vroeg of hij wel wist hoe laat het was. Kees dacht dat het zes uur zou zijn maar het bleek drie uur, Kees was slaapdronken zomaar drie uur tevroeg uit bed gestapt. De melk werd dagelijks uitgevent en zaterdags kwamen ze tweemaal bij de klanten. Koelkasten en vrieskisten waren nog onbekend, de melk van de middag werd nog voor de zondag bij de mensen gebracht. Zo nu en dan werd geslacht voor eigen gebruik. Willem Smeeing kwam het varken slachten,op de ladder binden en later afhakken. Ook hier deed zich het houdbaarheids probleem voor. Zijden spek werden gerookt en veel vlees voor later gebruik ingemaakt. Verder was de boerin druk met het koken van balkenbrij naar eigen recept. De boerderij werd uiteindelijk overgenomen door Wim (Willen Hendrik junior) en vader en moeder kwamen in het voorhuis te wonen. Wim en Lies kregen vijf kinderen. In 1973 kreeg Wim een hartinfarct en in 1974 zijn de beide boerderijtjes met land aan de gemeente verkocht. Oude Willem Hendrik Westeneng overleed in 1964. Twee jaar daarvoor waren ze 60 jaar getrouwd. Er waren toen in leven 9 kinderen, 51 kleinkinderen en 15 achterkleinkinderen. Hervonden Soest.Vanuit de lucht kijken we het land van de Westenengen. Hier leefden en werkten ze eens, ze kenden lief en leed, ze vermenigvuldigden zich en werden talrijk. Dickie en Lies dank voor de informatie. 

---

Heeft u aanvullende informatie bij dit artikel, gelieve contact met ons op te nemen

Verdwenen Soest is mede mogelijk gemaakt door