Frederik Smit

Gepubliceerd 24-10-1990

Ja, dat kan je krijgen als je foto’s publiceert met mensen erop waarvan je niet weet wie het zijn. Op 19 september brachten we de foto van een huis met ervoor een man en een meisje, vader en dochter zou je zeggen. Een week later drukten we een foto af van een meneer op een fiets, met op de achtergrond een hooiberg en ook nog iets van een huisje. Nu, dat huisje was hetzelfde als dat van de week ervóór en ook de man was dezelfde. Het was Frederik Smit, afkomstig uit Weesperkarspel, wat nu Driemond heet, bij Weesp. En we weten dit van zijn kinderen, waarvan er nog altijd in Soest wonen, de jongste zelfs in één van de bouwsels die op de foto te zien zijn!.
Frederik Smit, zo weten we nu, kwam in 1913 naar Soest. Hij kwam uit een bakkersfamilie en is zelf ook altijd bakker geweest als was hij liever boer geworden, aldus de kinderen. In Soest kon hij iets van zijn liefde voor het boerenvak uitleven doordat hij, bij het huisje dat hij aan de Veenzoom ging bewonen, ook wat grond had. Vandaar dus ook de hooiberg, die op de tweede foto goed te zien is, Dat huisje aan de Veenzoom kocht hij in 1924 van de familie Van den Heuvel. Omstreeks 1932 liet hij de schuur achter het huis (op de eerste foto rechts te zien) verbouwen tot woning, ging daarin wonen en verkocht het oude huis aan de familie Van Wijk. Zijn jongste dochter, Gerrie woont nu nog in wat ooit die schuur was. Zij is ook het meisje dat op de eerste foto, die ongeveer 1928 is genomen, naast haar vader staat. De oorspronkelijke woning heeft in de jaren zestig plaats moeten maken voor een bungalow, die er nu nog staat. En wat die hooiberg betreft: Frederiks oudste dochter kan zich nog goed herinneren hoe ze als kind daarin speelde – “je kon je er zo heerlijk uit laten glijden”. Maar het was wel verboden, want door dat glijden viel al het hooi naar beneden!
Frederik had ook nog ander kwaliteiten dan die van bakker en boer; hij kon heel goed vertellen èn hij schreef verhalen en gedichten, onder de schuilnaam Tim S. (anagram van Smit), zowel voor de Soester Courant als voor de toenmalige Standaard. Verhalen met titels als “Teunis de Stroper”en “Goudvinken op de Veluwe”. Hij was ook in het bezit van een jachtakte want als (kleine) boer had je aan de Veenzoom nog last van wild dat over de Wieksloot uit het landgoed van Insinger kwam. “Het gebeurde wel eens, dat je ’s morgens in de tuin kwam, er geen kool meer stond!”  In de oorlogsjaren moest Smit zijn jachtakte inleveren. Hij leefde tot 1971 toen hij, 82 jaar oud, overleed.
 

---

Heeft u aanvullende informatie bij dit artikel, gelieve contact met ons op te nemen

Verdwenen Soest is mede mogelijk gemaakt door