Wielrennen bij Hard gaat ie

Gepubliceerd 22-12-1993

 Wielrennen op de baan Hard gaat ie
“Wielrenners zijn er in ons land genoeg, maar de baan die men aan de Koninginnelaan te Soest vindt, behoort toch tot de uitzonderingen. Immers, deze werd aangelegd door jongelui van omstreeks 18 jaar en jonger, en men heeft een bloeiende vereniging gesticht die de toepasselijk naam draagt van
“Hard gaat ie”
Prijzen worden door de buurtbewoners bijeen gebracht en voor het houden van wedstrijden heeft men toestemming nodig van de politie.
Dit schreef – het moet omstreeks 1938 zijn geweest – het toen bekende tijdschrift “Utrecht in woord en beeld”, naar aanleiding van “een populaire wielerbaan te Soest”. Het blad constateerde dat het jongelui waren uit Baarn, Soest, Zeist, de Bilt, Hilversum en Utrecht, die naar de Soester wielerbaan kamen, waar ze “ten aanschouwen van een zeer talrijk publiek – de toegangsprijzen zijn niet hoog! – een fellen strijd leverden”.
Nu, van dat gebeuren lieten we u twee weken geleden een foto zien. En dat was echt ‘verdwenen Soest’- want er is daar aan de Koninginnelaan niets meer van terug te vinden, al is de plek niet helemaal bebouwd. Het huis staat er naast, waar Tinus de Zoete woonde, één  van de initiators, staat er nog wel. Er wonen  nu zonen van Tinus en het draagt nog zijn naam.
De grond waarop de baan werd aangelegd behoorde aan “het paleis”, zo is ons verzekerd, en de aanleg was best wel een klus, want het moest allemaal met schep en kruiwagen. En de wanden  in de bochten waren wel drie meter hoog. De grond werd vermengd met leem, uit een leemgat aan de Nieuwe Weg, wat maakte dat het een heel goede baan werd: glad, hard en zelfs bij veel regen niet modderig. Het was de eerste ‘echte’ wielerbaan uit Soest, al was er tevoren wel zoiets geweest aan de Belvedereweg bij Piet Schouten, de smid.
Helaas heeft de baan aan de Koninginnelaan geen lang leven gehad, ondanks de goede aanleg en de enthousiaste aanpak, compleet met tribunes, speakers en een geluidsinstallatie. Na 1940 is er vrijwel niet meer op gereden – er waren geen banden meer – en nog tijdens de oorlog is het allemaal gesloopt: de tribunes om op te stoken, de grond om de straat te verbeteren., Uiteindelijk is “Hard gaat ie”opgegaan in het naoorlogse Tempo, dat nog steeds een bloeiend bestaan leidt.
Nu de mensen. Op de foto zag u, van links naar rechts
1. ( met hoed) Adriaan van Es, die tuinman was bij Beckering en niet actief meefietste;
2. Dorus de Zoete, zoon van  en later ook zelf) groenteboer
3. Dik Pureveen, gemeente-opzichter
4. Henk Grift, fietsenmaker uit de Beckeringstraat, ook geen fietser
5. Evert Grift, electricien en een van de beste fietsers, reed na de oorlog voor Nederland op de O.S
6. Wim Smit, omgekomen door een bom
7. (gebogen over stuur) Tinus Steman van de Koniginnelaan.
8. (in zwart pak) Jaap Poot, bekend voetballer van SEC
9. (achteraan naar links lijkend) Eb Karelsen, timmerman, later bekend door zijn sportzaak, ook voetballer en schaatser,en degene van wie we veel informatie kregen.
10. (achteraan) Dirk de Zoete
11. (meest rechtse wielrenner) Hessel de Zoete, fietser en volleyballer
12. (vooraan) Jaap Klarenbeek
13. (vaag te zien, rechts achteraan) Jan Elling van de Korteweg.
Niet op de foto stonden oprichters/bestuursleden als Ab van de Broek, Henk Dieters, Dirk van de Broek, Haryy Rouwendaal, Jan van de Broek (voorzitter) , de winkelier Kronemeijer. Overigens was Eb Karelsen ook één van de oprichters.

Op de onderste foto ziet u o.a. geheel rechts Japie Klarenbeek als starthulp bij Sam de Zoete. Geheel links staat starter Dick Pureveen mer Wout Grift. Achter de middelste renner op de achtergrond staat Jan Veldhuizen met hoed. De foto is gemaakt voor 1940 want je ziet nog een Hollandse militair met het Nederlandse uniform.
 

---

Heeft u aanvullende informatie bij dit artikel, gelieve contact met ons op te nemen

Verdwenen Soest is mede mogelijk gemaakt door