Kinderoperette

Gepubliceerd 26-06-1996

Kinderoperette “Het Goudmuiltje”

Ruim twee maanden geleden stond een foto in de krant, voornamelijk meisjes in witte jurkjes, plus wat hurkende figuurtjes met schouwer – capes en puntmutsen – dat waren de jongens.
Het was een opvoering van de kinderoperette “Goudmuiltje”en het was in 19134, in het bos van Beckeringh ongeveer waar nu de Koninginnelaan ophoudt. Zomaar een zelfbedacht stuk opvoeren, met een stel schoolkinderen, dat kon toen nog. Wie had het bedacht? Zeker is dat er een paar mensen waren waar veel initiatief van uitging. Zoals J.Breij die een drogisterij had aan de Laanstraat. Hij slpeelde piano en was zo enthousiast dat hij zijn piano voor de uitvoering zelfs het bos in liet slepen. En er was het echtpaar Iseger van de Koninginnelaan 82 ( het huis staat er nog), die hun (grote) garage beschikbaar stelden voor de repetities, terwijl moeder Iseger veel van de kleding naaide. Belangrijk was ook het kinderkoor van de heer Van Maurik.
De draad van het verhaal was een prinses die verdwaald was en er was ook een prins, hoewel nu niet meer zeker is wie die rol vervulde. De “gouden muiltjes” waren in werkelijkheid een soort veredelde gympen die geleverd en verguld werden door Henk van Sitter, de schoenenwinkelier uit de Van Weedestraat. Het verhaal liep goed af en voor de deelnemers die we nog gesproken hebben, is Goudmuiltje nog steeds een positieve herinnering.

Heeft u aanvullende informatie bij dit artikel, gelieve contact met ons op te nemen