Doedelzakmuziek voor Zonnegloren

Gepubliceerd 16-10-1996

Muziek van militairen voor Zonnegloren.

Wat waren het nou al weer: Schotse Hooglanders of waren het Canadese“Schotten”?. In ieder geval waren het militairen die vlak na de oorlog in Soest waren in het kader van de bevrijding.
Ze waren bij tijden op de openbare weg te zien, maar ze traden ook wel eens op op plaatsen waar er speciale behoefte was aan hun prestaties. Vandaar dat ze ook aan het sanatorium Zonnegloren hun programma hadden opgenomen. De specialiteit van een sanatorium was immers de behandeling van tuberculosepatiënten, een veelal langdurige geschiedenis, waarbij wat verstrooiing altijd welkom was.
We weten nog steeds niet welke melodieën deze Hooglanders konden vertolken. Nog iemand recentelijk blootgesteld geweest aan doedelzakmuziek?
Voor mevrouw Van Nimwegen-Plekkepoel, die van 1942 toto 1946 in sanatorium Zonnegloren werkte, is het wel lang geleden geweest. En de Zonneglorenmedewerkers, die afgelopen zaterdag net de sluiting van hun instelling feestelijk hebben gemarkeerd, was er allerlei muziek , daar aan de Soesterbergsestraat, maar doedelzakken hebben we er niet gehoord!

Heeft u aanvullende informatie bij dit artikel, gelieve contact met ons op te nemen