Het huisje van meester Kleijn

Gepubliceerd 14-11-2007

Vandaag in verdwenen soest nog eenmaal het huisje van meester H.Kleijn. Het stond ooit aan de Middelwijkstraat en was een van de eerste huisjes dit gebouwd mochten worden tussen de Openbare school en de Melkfabriek. Een mooi plekje om te wonen vond meester Kleijn tegen de rand van de Eng. Voor het huis, nog een weg met gewone klinkers met naast de weg de tramrails waar op gezette tijden de paardentram op een sukkeldrafje voorbijkwam en achter het huis de spoorlijn Utrecht Baarn waar ieder uur Bello de stoomfluit liet horen. 

De heer Kleijn solliciteerde in die jaren naar een baan als leraar bij de vereniging christelijk onderwijs in Soest.Hij werd aangenomen en meester van de zesde klas van de school met de bijbel aan de Spoorstraat, de tegenwoordige Da Costaschool. 
Het huisje met een rieten puntdak is in 1920 gebouwd in opdracht van de heer H.Kleijn. Hij en aannemer van de Velden maakte samen een eigen ontwerp en van de Velden bouwde het. Voor het huis klaar was woonde meester Kleijn met vrouw en twee dochters enkele maanden aan de Molenstraat vertelt dochter Willy. Al gauw nadat ze in Soest kwamen wonen zoon Jan geboren. Mijn moeder vond het angstig op de Molenstraat want op de Eng ,in een gat ,woonde Teus de Kat en die liep ’s avonds in het donker vloekend rond. Moeder was hartstikke bang voor die man. 
Toen het huis klaar was verhuisde ze naar de Middelwijkstraat. Een soort Duits huis met een rieten puntdak. Een neef van vader vond het maar een verprust huis maar wij vonden het van begin af een heerlijk wonen, binnen was alles was netjes afgetimmerd, je zag het riet niet.
De ganzen liepen op straat en je keek vrij de polder in en schuin aan de overkant vrij zicht op villa Middelwijk. Daar woonde toen familie Mooi. Een villa met een hertenkamp.Op zonnige dagen ging die familie met de tilbury en koetsier op de bok uit rijden. De villa Middelwijk is later door bebouwing rondom wat in verval geraakt. In de oorlog diende het als distrubutiekantoor. 

Collecte
Willy, dochter van meester Kleijn weet zich nog wel een en ander te herinneringen.We kerkten in de Oude Kerk. Vader was voorzanger in de kerk en voorlezer samen met Kobus van Ee.Willy herinnert zich nog wel dat vader ook wel collecteerde. Dat ging toen nog met de collectezak als een hengel aan een lange stok en met zwarte hansschoenen aan. Als de koningin Wilhelmina met prins Hendrik en de kleine Juliaantje in de kerk kwamen werd iedereen een beetje zenuwachtig. De koninklijke bank moest eerst gecollecteerd worden. Het protocol was dat collectant eerst de koningin het zakje moest voorhouden daarna de prins en dan pas de prinses die in het midden zat. De collectant was dan bang dat Juliaantje voortijdig haar handje zou uitsteken om een duit in het zakje te doen.
Kobus van Ee woonde in de Eemstraat. Hij had een soort antiekhandeltje. Je kon van alles bij hem kopen. Als je een bril nodig had ging je naar Kobus. Hij zette een grote doos met brillen op tafel zo begrijpen en je zocht net zo lang tot je een bril had gevonden waar mee je goed kon zien. Kobus was ook voorlezer in de kerk. Ieder zondag werd de wet van Mozes voorgelezen. Kobus sprak wat door zijn neus. Als Kobus bij het laatste gebod aankwam van Gij zult niet begeren uws naasten vrouw noch zijn dienstkecht noch dienstmaagd noch zijn os noch zijn ezel dan klonk de laatste woorden als ‘nossenos nossennezel’. 

Polderlandschapjes
Meester Kleijn was ook een verdienstelijk schilder.Achter het huis stond een schuurtje dat was zijn atelier. Met een groot raam op het noorden voor het goede licht. Hij schetste veel tafreeltje in de Kerkebuurt en ook op de Eng plaatste hij vaak zijn ezel. Ook bij Zwarte Willem aan de Eem was een prima plekje voor polderlandschapjes. De schetsen werden in het atelier uitgewerkt.Zijn schilderijtjes vonden meestal hun weg als kadootjes aan familie en bekenden.
Meester Kleijn is in Lexmond geboren en in 1971 overleden, 93 jaar oud. Zijn vrouw overleed een jaar later. Dochter Annie is in het huisje aan de Middelwijkstraat blijven wonen tot 1976.Er werd in die jaren tweemaal ingebroken en Annie voelde zich daar wat onveilig bij. 
Ze verkocht het huis voor anderhalve ton.De nieuwe bewoners maakte er een rommeltje van. Ze hebben zelf nooit iets aan onderhoud gedaan kennelijk met de gedachte dat het huis op de monumentenlijst van Soest stond en dat de gemeente wel voor een nieuw riet dak zou zorgen. Het is verval geraakt. Iedereen herinnert zich wel dat het huisje jaren met blauwe zeilen afgedekt onbewoond stond te verpieteren. 

Brand
Tot op vrijdag 29 juni 2001 toen getuigen meldde dat er een brand in een woonhuis woedde aan de Middelwijkstraat. De brand werd om ongeveer 02.00 uur in de nacht ontdekt. Het betrof een leegstaande woning met rieten dak. De brandweer kon niet voorkomen dat de woning geheel uitbrandde. In verband met rondvliegende vonken werden diverse bewoners van woningen in de omgeving gewekt. De Middelwijkstraat moest tot 05.00 uur worden afgesloten. Door de rondvliegende vonken liepen parasols en zonweringen van woningen aan de Lange Brinkweg en het Kerkpad brandschade op. Door de politie wordt een onderzoek ingesteld naar de oorzaak van de brand.
In 2002 verscheen er een bord in de tuin waarop stond dat aannemer van der Belt op de kavel het landhuisje in dezelfde stijl zou herbouwen. Er wordt op dit moment gebouwd maar zoals het aanziet niet in de stijl van meester Klein. Jammer van het lieflijk aandoend landhuisje dat we nu maar definitief moeten beschouwen als verdwenen soest.

Nagekomen commentaar: De heer de Klerk belde en meldde dat meester Kleijn ook veel verjaardagskaarten schilderde.Hij had er zelf een paar in bezit en zou deze nog eens laten zien.

---

Heeft u aanvullende informatie bij dit artikel, gelieve contact met ons op te nemen

Verdwenen Soest is mede mogelijk gemaakt door