Hotel Het Witte Huis voorheen Kamplust

Gepubliceerd 24-01-2007

Kamplust
Vandaag in Hervonden Soest een foto van hotel cafe restaurant Kamplust toen Birkstraat 84 nu nummer 138.
We hebben de foto van Dick Morsing uit Haren bij Groningen. Zijn ouders hadden de jaren 1936 tot na de oorlog Kamplust gepacht. Kamplust is het voormalige hotel “Het Witte Huis” einde Birkstraat naast het HVC terrein, randje gemeente Soest.

De ouders van Dick waren van 1934 tot na de oorlog pachters van Kamplust. Dick Morsing 67 jaar heeft wat herinneringen uit die tijd op papier gezet. Hij schrijft dat de Birkstraat ook voor en na de oorlog al een drukke hoofdweg naar Amsterdam was. Alle toeristenverkeer vanuit het Noorden naar de Bloembollen en omgekeerd kwam door Soest en ook over de Birkstraat. Vers in het geheugen ligt de ongekende drukte tijdens de TT in Assen. Vijftig touringcars per ochtend was heel normaal. Buschauffeurs knipperden bij Birkhoven al met de lichten; ten teken, we komen eraan. De dampende koffie stond al op de tafel bij binnenkomst. Dan nam men gauw nog een tweede. Buiten deze drukte, was in de zomer het pension altijd vol met jaarlijkse vaste gasten, veel uit Amsterdam en omgeving.Ook voor de oorlog buffetten gepacht op het HVC terrein.

Tussen het HVC terrein en Kamplust was een zwart sintelpad: “de Steeg” waar aan het eind toen nog het soester woonwagenkamp lag. De kampbewoners waren eigenlijk geweldige mensen. Ze kwamen wel bij ons telefoneren en verschillende bewoners maakte muziek in het restaurant tijdens het seizoen. Met accordeon en viool de terrassen langs. In de winter repareerden ze de speeltuin. Pensiongasten konden gebruikmaken van fietsen, die de firma Fugers aan Kamplust verhuurde.

Regelmatig stond Willem Pronk bij ons op de hoek van de steeg met zijn haringkar, vertelt Dick. De kippen en eieren die het restaurant gebruikten, kochten we bij de buren Bil de Koning (later Kingshome) en kippenboer Leijssen.
Voor en in het begin van de oorlog moest er water worden gehaald bij de Tap in Birkhoven.

Mijn moeder kookte voor de gasten op een enorm kolenfornuis. Onze keukenhulp waste groenten en schilde de aardappelen. Het pitten deed moeder zelf, want als er klachten kwamen konden ze bij haar terecht!. Dick herinnert zich later de luxe van butagasflessen. Een firma uit Baarn (ik meen Verhoef) voorzag iedere dag de loden buffetkasten van grote lange staven ijs. Ook werd door deze firma limonades en wijn en dergelijke geleverd.

In het seizoen, zette mijn moeder, na afloop van de werkdag voor alle medewerkers een bak met heet zout water klaar in de keuken, voor de vermoeide voeten!! Daarbij werd een biertje gedronken en gegeten. Kun je je voorstellen: 6 a 7 kellners op een rij, met opgestroopte broekspijpen, een uitsmijter etend.
Mijn moeders domein was de keuken en vader was meer de gastheer.In de stille tijd, de winter werd Kamplust gebruikt voor kaartavonden en Oranjevereniging en meer.. Bij dansavonden met orkest van Jan van Loo werd de houten vloer van de eetzaal met kaarsvijsel (geschraapte snippers) bestrooid, zodat er gewalst kon worden.

Verder herinner Dick zich nog de toneelavonden van Soester Toneelvereniging “De Figuranten”, waarbij ik als jongen een rol mocht spelen. De spelers werden gekapt en gegrimeerd door Ries Rouwendaal en zijn vrouw Paula.

Kamplust in oorlogstijd
Het hotel werd in het begin van de oorlog bezet door de Duitsers. In de gangen , hotelkamers, badkamers, overal waren slaapplaatsen geregeld voor de Duitsers. Het dak werd van een Rode Kruisteken voorzien. In de eetserre was militair hospitaaltje ondergebracht. De restanten van de ingrepen en dergelijk werden in een diepe kuil gegooid, waarna er een soort poeder overheen werd gespoten. Kamplust was berekkelijk veilig vanwege het rode kruis, zodat we weinig gebruik hebben gemaakt van de schuilkelder achter op het parkeerterrein. Mijn vader was soms ondergedoken in zijn eigen huis. In een huis vol Duitsers werd toch niet gezocht.
Tijdens de oorlog is mijn moeder meerdere keren op een herentranssportfiets naar familie in Groningen gereden om eten op te halen. Ze had het zo vanuit haar eigen keuken van de Duitsers kunnen pikken. Maar dat waren toen de principes. 

Aan de overkant van Kamplust was nog een kleine uitspanning ”de Birkvijver”, van de familie Hastrich.. Halverwege de oorlog werd ook dit pand door de Duitsers gevorderd en kwam de Rauter-groep van de SS er in. Na de oorlog kreeg Hastrich zijn Birkvijver weer terug. Een andere overbuur van Kamplust was in die jaren de graan en meelhandel van Hoksbergen.Zij kwamen van oorsprong uit Amersfoort waar ze aan de Eem de boerderij “De Vuurige Wagen” bewoonde. De gemeente had hun grond nodig voor bedrijfsterrein en zo kwam Hokbergen naar de Birkstraat in Soest. Zij bouwde er een meelfabriek/fouragehandel. In 1957 kocht Hoksbergen ook de villa van Hastrich op.

Na het vertrek van de Duitsers kwamen de Canadezen. Hoe geordend het bij de Duitsers toeging zo’n bende was het tijdens de Canadezentijd. De oorlog was gelukkig over. Dick herinnert zich het Zweedse wittebrood (net cake). Het meel werd vanuit vliegtuigen gedropt en het brood was verkrijgbaar bij kruidenier van Stempfoort in de Birkstraat. De tanks die langsreden gooide toffee’s fifty fifty sigaretten en repen chocola op straat en niet vergeten Maple Leaf kauwgom. Nederland was vrij!!

Dick heeft nog even de komst van de Indiegangers meegemaakt, maar toen is Kamplust al gauw overgenomen door ene heer Vermolen. Later heeft van Kampen hotel Kamplust gekocht en is de naam veranderd in “ Het Witte Huis”.

Nagekomen commentaar: Opschrift bij foto.
Kamplust en het terras aan de Birkstraat. In de deuropening de ouders van Dick Morsing, met serveerster Tilly Verhoef-Voskuilen. Zij is getrouwd met rijwielhandelaar Verhoef aan de Nieuweweg

Geschiedenis Witte Huis Birkstraat, krantenknipsel uit Amersfoorse Courant via Dick Morsing
1925 veehouder Kees Belt begint een villa a / d Birkstraat (pension Birckhof )
1932 faillissement ,nadat de gemeente dansen op Zondag verbood!!!!
1932 voortzetting als pension cafè restaurant door de Fam Mörsing en Hoomerson Vermolen .
1952 overname Fam v Kampen
1955 opvang voor gerepatrieerden uit Nederlands Indië
1972 pension Turkse gastarbeiders
1979 Broers John en Paul v Kampen maken er een hotel van . (ken ik allebei )
1995 Paul v Kampen stapt uit de zaak .
2005 verkoop aan Raido vakanties uit Amersfoort afkomstige Hedwig IJff (hij wil er een Zorghotel van maken )
2006 Faillissement en overname door Steyn Hotel v Jan de Groot uit Zeist ,incl verderop gelegen villa De Birkt .( ???? )

Thans maakt Hotel Het Witte Huis sinds enkele jaren (vanaf ongeveer 2017) onderdeel uit van Fletcher Hotels. Villa De Birkt is afgestoten. Deze Villa is thans in gebruik voor woonbegeleiding aan mensen met een psychiatrische stoornis.

---

Heeft u aanvullende informatie bij dit artikel, gelieve contact met ons op te nemen

Verdwenen Soest is mede mogelijk gemaakt door