Terug naar de Paardenkamp

Gepubliceerd 09-06-2010

Vandaag een foto van Boerderij Vosseveld het huidige Paardenkamp aan de Birkstraat 96.
De boerderij behoorde indertijd toe aan Landgoed Vosseveld van Jonkheer Roël. In 1947 kwam Anton de Greef er te wonen. In dat jaar trouwde Anton en konden hij en zijn vrouw de boerderij voor zeven gulden in de week huren. 

Toen Jonkheer Roël enkele jaren later aan een hartstilstand overleed konden zij de boerderij kopen voor twaalfduizend gulden. Boeren op anderhalve hectaren schrale grond betekend kippen houden en varkens vetmesten. Anton had twee koetjes toen hij begon en zeven toen hij wegging, vertelt de 93 jarige, toen we onlangs bij hem thuis in Scherpenzeel waren. Een gemengd bedrijf. ‘De beste jaren waren als het veel regende. Zijn vader had hem afgeraden naar Soest te gaan. Soest is niks, ze betalen niet. Als je een koe aan een slager verkoopt moet je maar afwachten. Zie maar dat er zo gauw mogelijk wegkomt’ grapt Anton achteraf. Zijn familie had een boerderij onder Isselt bij Amersfoort. Zij moesten de boerderij verkopen voor de uitbreiding van Amersfoort. Het is allemaal industriegebied geworden.
Ruim 18 jaar heeft De Greef geboerd in Soest. In die jaren zijn er drie dochters geboren. In 1965 bood de Greef in een advertentie zijn boerderij te koop aan. 
Al gauw stond het voltallige dagelijks bestuur van de stichting De Paardenkamp bij hem op de stoep. De stichting bestond al enkele jaren. De kustschilder Sebo Detmers aan de Klein Engendaalweg had een deel van de grond achter zijn woning beschikbaar gesteld en op die grond stond het toekomstig verblijf van de paarden die hun oude dag in Soest zouden doorbrengen. Het terrein was afgerasterd en er was ruimte voor vier paarden. De eerste paarden waren er maar het ontbrak de stichting nog aan een behoorlijk basiskapitaal de zaak draaiende te houden.

Kosten
De kosten voor een paard in de Paardenkamp waren op f 100.- per maand berekend. Van de eigenaar die het paard afstond verwachtte men natuurlijk een bijdrage, maar men kon niet het onderste uit de kan verwachten. Naast de paarden die hun levensavond in Soest kwamen doorbrengen wilde men proberen pensionpaarden te krijgen en die natuurlijk meer geld in het laadje zouden brengen dan de oude van dagen.
Begin 1965 werd de stichting medegedeeld dat het terrein aan de Klein Engendaalweg zou worden verkocht. De Stichting kreeg de eerste optie op maar kon met geen mogelijkheid de gevraagde twee ton op tafel brengen. Gelukkig kregen ze de verzekering dat ze niet met stel en sprong met de paarden op straat zouden worden gezet. Niet lang na dit bericht stond een advertentie in de krant waarin aan de Birkstraat 96 een boerderij met dertieneneenhalfduizend vierkante meter grasland werd aangeboden.
Toen de Greef de koopprijs had genoemd, bleef het enkele ogenblikken doodstil: er bleek een forse kloof te gapen tussen wat de stichting kon missen en het gevraagde bedrag van honderdtwintigduizend gulden, kosten koper. Na lang onderhandelen ging Anton de Greef overstag en stemde erin toe de notariskosten voor zijn rekening te nemen.

Volmacht
Nadat een optie tot aankoop van vier dagen met de stichting was afgesproken ,vergaderde het bestuur op 29 maart teneinde volmacht te verwerven om met de bank over een lening te gaan praten. Het dagelijks bestuur kreeg die volmacht en wendde zich tot de Rabobank (die toen nog gewoon Boerenleenbank heette) in Soest. Tot op de dag van vandaag is de stichting deze bank nog intens dankbaar dat zij door een grote hypothecaire lening de aankoop van de boerderij Het Vosseveld mogelijk heeft gemaakt. Veertien dagen later op 12 april kon de koopakte gepasseerd worden. Het hoofdkwartier van de Paardenkamp te Soest van een feit.

Primeur
Het initiatief tot de oprichting van stichting de Paardenkamp te Soest, een Rusthuis voor paarden was een schot in de roos. Het sympathieke initiatief was inmiddels in heel Nederland bekend. Clinge Doorenbos, troubadour dichter, journalist sinds vele tientallen jaren, had in de Telegraaf vele regels gewijd aan de Nederlandse primeur. Andere dag- en weekbladen plaatsten ook artikelen al of niet vermeld met de girorekening waarop geld kon worden overgemaakt. De secretaris van de Paardenkamp had het hele verhaal op de televisie kunnen vertellen. Met de aankoop van boerderij Vossenveld is het rusthuis voor paarden in een stroomversnelling gekomen. De Paardenkamp is een bedrijf geworden en voor Soest een toeristische attractie van formaat. De 93 jarige Anton de Greef bracht onlangs met zijn dochter een bezoek aan zijn oude boerderij, vele herinneringen kwamen boven, maar ook verbaast over de schepping van zijn boerderij in De Paardenkamp als bejaardenhuis voor oude paarden. Een mooie dag, als rasechte boer genoot hij volop en Anton zag dat het goed was. 

---

Heeft u aanvullende informatie bij dit artikel, gelieve contact met ons op te nemen

Verdwenen Soest is mede mogelijk gemaakt door